Va mejorando nuestro blog??

domingo, 4 de noviembre de 2007

O Metano

O carbono e o único elemento que xunto con unha ducia de elementos forman compostos coñecidos, polo que ten unha quimica mais extensa ca da outros elementos. Hai moite interese no estudo do carbono e os seus compostos xa que estos interveñen en todos os procesos vitais. unha das dudas mais intrigantes na ciencia é o descubrimento das relacións que hai entre a estrutura molecular e a actividade fisiolóxica. Entre os derivados do carbono estan os hidrocarburos, que son compostos formados unicamente por carbono e hidróxeno. Os hidrocarburos tamén reciben o nome de alcanos O metano é o composto de estrutura máis sinxela, foramdo unicamente dunha molécula de carbono e catro de hidróxeno. Xa na antigüidade observouse a existencia na natureza de correntes gasosas combustibles que saen do interior da terra; todo o que se sabes do metano débese a Volta (1778) e a Henry (1805), que ensinaron a diferencialo doutros gases combustibles. Durante moito tempo o metano non se empleou para nada , pero agora comeza a ser utilizado como fonte de enerxía en numerosas aplicacións; así por exemplo, en Italia, aproveitando a inesgotable produción e por falta de combustibles líquidos, utilízase como carburante para automóbiles e sérvese a presión en depósitos especiais que poden ser facilmente intercambiados nas estacións de servizo; da mesma forma emprégase en Alemaña, particularmente en Renania.





Molécula do metano:




















ORIXES E XACEMENTOS




-Orixes



O metano prodúcese pola descomposición de substancias vexetais, principalmente celulosa, pola acción de microorganismos, e despréndese do cieno ( lodo brando no fondo da auga ou en sitios baixos e humidos) dalguns pantanos, polo que tamén adoita chamarse gas dos pantanos. O metano despréndese tamén, máis ou menos puro, dos volcáns de lodo e dalgunhas augas e fontes non pantanosas. Prodúcese así mesmo nas minas de carbón de pedra e de lignito ( carbon), por descomposición lenta das materias orgánicas, acumulándose nas aberturas e cavidades mesturado con nitróxeno e anhídrido carbónico. Este composto ao contacto co aire, gas grisú, produce terribles explosións, que causan un gran número de mortes entre os traballadores do sector mineiro, a pesar do uso da lámpada de seguridade Davy e do metanómetro.






En resumen los principales origenes del metano son:











  • Descomposicion de residuos organico


  • Fontes naturais (pantanos) o 23%


  • Extracio de combustibles fósiles 20%


  • Os procesos na dixestion e defecacion de animais 17%


  • As bacterias en plantacions de arroz






-Xacementos



Nalgúns lugares mana naturalmente da terra, como en Italia, Irán, a República Popular China, América do Norte, etc. Os Lumes Sacros de Baku (no mar Caspio) non son máis que metano que arde e que vai mesturado con nitróxeno, gas carbónico e vapores de petróleo. Así mesmo por formar parte do petróleo e do gas natural atópase en todos aqueles lugares ricos en devanditos compostos.










OBTENCIÓN DO METANO








-Petróleo


O petróleo, do mesmo xeito que o gas natural , constitúe a principal fonte de alcanos ata o C40, así como doutras sustancias orgánicas. O petróleo cru non teñe ninguna utilidade comercial, pero por destilación poden separarse de multitude de produtos útiles, denominados fraccións. O metano despréndese, do mesmo xeito que outros hidrocarburos como o etanol, o propano e o butano, o primeiro paso da destilación do petróleo, consistente en quentalo por baixo dos 20ºC.











-Gas Natural






Está composto por hidrocarburos moi baixos, desde C1 a C8 aproximadamente. As porcentaxes máximas corresponden aos máis volátiles. Así ao metano adoita corresponderlle un 80% da mestura. O propano e butano sepáranse por licuefacción ( proceso por o cal un gas transformáse nun líquido) Unha parte conducese por gaseoductos ás cidades, tamén utilizase como combustible. Aínda que unha boa parte del utilízase na fabricación de negro de fume seguindo un procedemento de pirólisis( descomposicion dunha subtancia por elevacion da temperatura):












CH4 > 1200ºC > C + 2H2


















Procedementos Sintéticos

















  • Proceso Bergius

















  • Proceso Fischer-Tropsch










  • Destilación Seca
  • Síntese Directa






PROPIEDADES



-Físicas



O punto de fusión e o punto de ebulición nos hidrocarburos depende da lonxitude da cadea, debido ás forzas de Van Der Waals. Debido a isto, ao ser o metano o hidrocarburo máis sinxelo os seus puntos de fusión e ebulición son relativamente baixos, situándose o primeiro en -183ºC e o segundo en -162ºC. O seu estado natural é gasoso, do mesmo xeito que o etanol, o propano e o butano; e a diferenza dos alcanos desde C5 ata C16 que son líquidos; de aí en diante son sólidos de aspecto céreo. Ao ser un composto practicamente non polar resulta insoluble en auga, pero si en disolventes apolares como o benceno, éter, tetracloruro de carbono, etc.



-Químicas



A mínima polaridad de enlácelos dos hidrocarburos saturados é a causa da súa inercia química, razón pola cal foron chamados parafinas (pouca afinidade). Unicamente dan reaccións de tipo radical, xeralmente de substitución.



Halogenación:

Se se expón unha mestura de cloro e metano á luz solar prodúcese unha reacción moi violenta. A luz violeta ou ultravioleta escinde (romper un nucleo atómico, xeralmente mediante o bombardeo con neutrons, en duas porcions practicamente iguais, con o fin de liberar enerxía) a molécula Cl2 en 2Cl, que son as que inician a reacción en cadea.



Pirólisis ou Craqueo:

É a descomposición dun composto pola calor. Cando se quenta o metano a uns 600ºC en ausencia de aire ( no vacio) teñen lugar rupturas das unións C-H.




Nitración:

Realízase a reacción con acido nítrico en fase de vapor a temperaturas superiores a 400ºC, producíndose a substitución dun hidróxeno do alcano por un grupo nitro.



Combustión:

Se se achega enerxía suficiente para iniciar a reacción, todos os alcanos arden en aire ou osíxeno formando auga e anhídrido carbónico, desprendendo gran cantidade de calor. A oxidación controlada de hidrocarburos constitúe un método industrial de obtención de alcois e ácidos orgánicos.

Una curiosidade do metano:

Hai moitas leiendas ó redor dun fenomeno moi estraño e curioso. Moitas persoas han visto nos pantanos e nos cementerios unhas luces tenues que se moven dun lado para outro, e que nalgunhas ocasions parece que siguen as persoas. Estas luces coñecese co nome de fuegos fatuos. Moitas historias din que son almas en pena o ben as luces das fadas ou duendes. Pero estas luces en realidade son producidas por escapes dun gas chamado metano, que se escapa do solo e infamase o ter contacto co aire se as condicions de concentracion, temperatura e humidade o permiten.






by iNes & LaUra



1 Besiito















5 comentarios:

eloy dijo...

falta engadir ao final:

"copiado integramente de http://html.rincondelvago.com/el-metano.html"

co cal o resto das entradas están tamén baixo sospeita; se atopo outro corta e pega o traballo completo non valerá máis que cero puntos

Anónimo dijo...

!JJJJJJJAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA, JJJJAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA¡¡¡¡¡

Anónimo dijo...

vaya mierda de entrada aun encima copiada del rincon del vago, INUTILES, que no valeis para nada, muerte a ines...

Anónimo dijo...

que frikie eres meira.. o qien coño seas.. jajaaj
das pena
ines

Anónimo dijo...

almenos da la cara..
pss